strzelectwo

DANIEL Zaleca się preferowanie intensywnego gospodarowania populacjami daniela w niezbyt dużych kompleksach leśnych, w których tylko nielicznie występuje jeleń i to szczególnie o słabej jakości osobniczej. Dotyczy to przede wszystkim Wielkopolski, Kujaw, Pomorza i Opolszczyzny.

Daniele występują w naszych łowiskach przeważnie w izolowanych populacjach. Celowe zatem byłoby utworzenie zwartego zasięgu ich występowania w określonych rejonach poprzez przeprowadzenie odpowiednich introdukcji. Działania te poprzedzone winny być każdorazowo oceną jakości środowiska. Ważny jest również fakt, że nie stwierdzono dotychczas sugerowanego często konfliktu (dysoperacji) między jeleniem i danielem na terenach ich występowania w dużych kompleksach leśnych. Należy jednak unikać introdukcji danieli do dużych kompleksów leśnych, gdzie jeleń szlachetny ma dobre warunki do funkcjonowania populacji i jest tam trwałym elementem istniejącej fauny.

Struktura płci

Powinna docelowo w populacjach ustabilizowanych wynosić 1:1,5 na korzyść łań. Większy udział łań dotyczyć może tylko niewielkich populacji (lub raczej ugrupowań osobników) introdukowanych, gdzie celem jest uzyskanie możliwie szybkiego wzrostu liczebności. W takich przypadkach struktura pozyskania może odbiegać od ramowych zasad gospodarowania populacjami daniela.

Zagęszczenie

W korzystnych warunkach środowiskowych zagęszczenie może wynosić około 30 -35 osobników na 1000 ha powierzchni leśnej obwodu.

Przyrost zrealizowany we właściwie funkcjonujących populacjach, powinien kształtować się na poziomie 25 - 30% stanu wiosennego populacji.

Struktura pozyskania:

a) w grupach płciowo - wiekowych

byki 30 - 40%

łanie do 50%

cielęta 10-20%

b) w klasach wieku danieli byków

I klasa wieku {1-2 poroża; 2-3 roku życia) 30 - 40%

II klasa wieku {3-6 poroża; 4-7 roku życia) 40 - 50%

III klasa (7 poroże i dalsze; 8 rok życia i starsze) do 20%

Kryteria oceny prawidłowości odstrzału danieli - byków


Klasa wieku	Poroże rok życia	Opis poroża	Ocena
I klasa wieku	1 poroże 2 rok życia	- guzikarze oraz szpicaki o średniej długości tyk do 8 cm, - szpicaki o średniej długości tyk 8-12 cm, - szpicaki o średniej długości tyk powyżej 12 cm.	0 X XX
I klasa wieku	2j)oroże 3 rok życia	- szydlarze, słabe łyżkarze o średniej długości obu tyk do 40 cm i o średnim spłaszczeniu górnej części obu tyk węższym od 4 cm, - łyżkarze o średniej długości obu tyk od 40 do 50 cm lub o średnim spłaszczeniu górnej części obu tyk od.....do ....cm - mocne łyżkarze o średniej długości obu tyk powyżej 50 cm lub o średnim spłaszczeniu obu tyk powyżej 6 cm oraz łopatac2e.	0 X XX
II klasa wieku	3-6 poroże 4-7 rok życia	- wszystkie formy poniżej łopatacza oraz łopatacze o głębokich zatokach rozdzielających płaszczyznę łopaty na co najmniej połowie jej długości, a także byki o wyjątkowo krótkich i wąskich łopatach,	0

			byki o łopatach normalnie rozwiniętych, jednak o długości łopat poniżej połowy wysokości tyk - byki o prawidłowych łopatach, których długość wynosi ponad połowę długości tyk	X XX
	III klasa wieku	7 poroże i powyżej 8 rok życia i starsze	wszystkie formy poniżej prawidłowo rozwiniętego łopatacza, oraz normalnie rozwinięte łopatacze o masie poroża poniżej .2,4 kg oraz prawidłowo wykonany odstrzał łowny, - mocne, prawidłowo rozwinięte łopatacze o masie poroża powyżej 2,4 kg o trofeum niemedalowym pozyskane na odstrzał selekcyjny, - mocne, prawidłowo rozwinięte łopatacze o trofeum medalowym, pozyskane na odstrzał selekcyjny.	0 X XX

Ustalenia dodatkowe:

1. Za byka łownego uznaje się regularnego łopatacza w 8 roku życia i starszego o prawidłowo ukształtowanych łopatach.

2. Ilekroć w kryteriach mowa jest o masie poroża dotyczy to masy poroża brutto tj. masy poroża z pełną czaszką i bez żuchwy.

3. Za selekcyjne uznaje się wszystkie myłkusy i szydlarze w każdej klasie wieku i nie przyznaje się za ich odstrzał punktów niebieskich.

4. Podawana masa poroża jest masą brutto (łopaty z czaszką, bez żuchwy).

Selekcja łań i cieląt

Pozyskanie łań i cieląt należy prowadzić poprzez odstrzał sztuk o masie tuszy mniejszej niż przeciętna w rejonie hodowlanym łań starych i późno urodzonych cieląt. Jako zasadę należy przyjąć, że strzelając cielę z chmary, najeży w pierwszej kolejności wybrać sztukę najsłabszą. Jeżeli istnieje konieczność odstrzału łani i jej cielaka, to jako bezwzględną zasadę należy przyjąć, że w pierwszej kolejności strzelamy cielę a ewentualnie potem łanię -nigdy odwrotnie.