Nowelizacja ustawy łowieckiej

UZASADNIENIE

Zgłaszając przedstawione uwagi Polskiemu Związkowi Łowieckiemu przyświecały następujące względy:

Doceniając argumentację i jej zalety, przedstawione w projekcje poselskim, stwierdzić należy, iż w myśl rozwiązań ustawowych (ustawa Prawo łowieckie i ustawa O lasach) za prowadzenie gospodarki łowieckiej na terenie kraju odpowiedzialne są dwa podmioty, a mianowicie: Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe oraz Polski Związek Łowiecki. Z tych też względów, a także mając na uwadze dotychczasową wieloletnią praktykę, to one powinny decydować o ostatecznym kształcie rocznych planów łowieckich, ustalanych przez dzierżawców i zarządców obwodów. Proponujemy zatem częściowy powrót do dotychczasowych rozwiązań, przy czym zatwierdzenie rocznego planu dla dzierżawców następuje na mocy decyzji właściwego nadleśniczego w uzgodnieniu z Polskim Związkiem Łowieckim. Proponowany ust. 3 art. 8 reguluje kwestie odwołania w przypadku odmowy zatwierdzenia, co do tej pory budziło wiele kontrowersji. Zmiany do Art. 8 ust. 3 i 4 zostały uzgodnione z dyrektorem generalnym Lasów Państwowych.

Propozycje dotyczące art. 9 ust. 1 pkt 2 zmierzają do poszerzenia jego zakresu nie tylko o szkolenie i sprawdziany psów myśliwskich, ale także o szkolenie ptaków łowczych. Do tej pory szkolenia tego typu odbywały się, nie mając wystarczającego uzasadnienia prawnego.

Proponowana zmiana uzasadniona jest faktem, iż w myśl art. 23 ust. 1 zasadą jest, iż minimalna powierzchnia obwodu łowieckiego nie może być mniejsza niż 3 tys. ha. Na podstawie tej wielkości wojewodowie ustalali obwody łowieckie. Zgodnie jednak z art. 26, z mocy samej ustawy, w skład obwodu nie wchodzą wymienione tam powierzchnie. W praktyce takie odliczenie powodowałoby, iż wiele obecnych obwodów nie spełniałoby wymogu ustawowego, a co za tym idzie, w skali kraju wymuszona byłaby korekta granic obwodów. Dlatego proponuje się, aby 3 tys. ha dotyczyło powierzchni całkowitej, a nie użytkowej.

Przedstawiona propozycja art. 28 ust. 1b zbieżna jest z propozycją zawartą w pkt 5 projektu poselskiego. Przewiduje ona sytuację, gdy obwód łowiecki, z uwagi na małą atrakcyjność i rosnące szkody łowieckie - co zdarza się coraz częściej, nie ma chętnego na dzierżawę bądź zarząd. W tej sytuacji Polski Związek Łowiecki nie tylko mógłby prowadzić na tym terenie gospodarkę łowiecką, ale byłby do tego zobowiązany. W innym przypadku - przy braku zarządcy bądź dzierżawcy - za szkody łowieckie musiałoby odpowiadać państwo.

Proponuje się, aby w stosunku do projektu poselskiego art. 32 ust. 4 lit. b poszerzyć o obowiązek statutowy określenia zasad przynależności do kół łowieckich, natomiast literę e, dotyczącą funduszy Związku, poszerzyć o sposób ich tworzenia. Fundusze tworzy się, a nie nabywa i zbywa, tak jak w przypadku majątku.

Propozycje uzupełnienia art. 32 ust. 1 zmierzają do dookreślenia organów Związku, a mianowicie Naczelnej Rady Łowieckiej i Zarządu Głównego. Budzić może zastrzeżenie legislacyjne fakt, iż podana została definicja Krajowego Zjazdu Delegatów, brak jej w stosunku do Naczelnej Rady Łowieckiej i Zarządu Głównego. Ust. 4 wskazanego artykułu poszerza się o możliwość powoływania organów krajowych oraz okręgowych, takich jak: zjazdy okręgowe, okręgowe rady łowieckie, sejmiki łowieckie itd.

Uzasadnienie do zmiany art. 34 pkt 11 jest zbieżne z uzasadnieniem do art. 9 ust. 1 pkt 2 (pkt II pozycji).

Projekt poselski proponuje w art. 36 ust. 2 zastąpienie obowiązku zatrudniania strażników łowieckich na podstawie umowy o pracę obowiązkiem ich posiadania w oparciu o inny stosunek prawny. Proponowana przez Polski Związek Łowiecki zmiana ma jedynie charakter stylistyczny i zmierza do wyeliminowania niefortunnego określenia "posiadania strażników".

Propozycja, wskazanego skreślenia w art. 40 ust. 1 lit. b, wiąże się z faktem, iż ustawa nie określa pojęcia szkodników - chodzi o szkodniki łowieckie, a rozporządzenie wskazane w art. 44 ust. 4, dotyczące właśnie szkodników przez kilka lat nie ukazało się. Polski Związek Łowiecki będzie postulował o skreślenie tej delegacji ustawowej. Uzasadnienie znajdzie się w pkt XVI.

Sugestia PZŁ dotycząca art. 40 ust. 3 zmierza do zastąpienia obligatoryjności nabywania broni dla strażników łowieckich przez zarządców i dzierżawców obwodów do rozwiązania fakultatywnego. Wielu strażników jest członkami PZŁ i posiada broń własną. Brak jest zatem uzasadnienia, aby nawet w tych przypadkach koło łowieckie bądź OHZ musiały dodatkowo zakupywać broń.

Propozycje w zakresie zmiany w proponowanym projekcie poselskim art. 42 dotyczą:

ust. 2 pkt 1 zastąpienia wyrazy "zaliczonym", co ma sugerować formę sprawdzianu, wyrazem "odbytym",

ust. 10, ponieważ w obecnie obowiązujących przepisach nie była rozstrzygnięta kwestia osób, które swego czasu uzyskały uprawnienia do wykonywania polowania, w praktyce zaś przez kilkanaście bądź kilkadziesiąt lat nie polowały. W okresie tym zmieniły się w sposób zasadniczy obowiązujące przepisy. Propozycja zmierza do tego, aby po okresie 5 lat od nierealizowania uprawnień do wykonywania polowania uprawnienia takie traciły moc i osoba zainteresowana musiałaby ubiegać się o nie ponownie.

Zmiana art. 42a w stosunku do projektu poselskiego zmierza do poszerzenia egzaminu uzupełniającego dla cudzoziemców o zasady selekcji populacyjnej i osobniczej zwierzyny. Polacy, chcący polować na samce zwierzyny płowej, zobowiązani są do opanowania tych zasad i objęte są one egzaminem łowieckim. Brak jest zatem uzasadnienia zarówno prawnego, jak i praktycznego do stwarzania uprzywilejowanej pozycji cudzoziemców. Przemawiają za tym względy związane z prawidłowością dokonywanych odstrzałów.

Uzasadnienie do art. 42c jest zbieżne z uzasadnieniem dotyczącym art. 8 ust. 3-5 (pkt I propozycji PZŁ). Zmiana została uzgodniona z dyrektorem generalnym Lasów Państwowych.

Wniosek Polskiego Związku Łowieckiego, dotyczący poszerzenia brzmienia art. 42d, zmierza do stworzenia instytucji mającej na celu nie tylko ochronę trofeów rekordowych, ale także uniemożliwienie wywozu trofeów stanowiących rekordy Polski za granicę.

Dotychczasowe brzmienie art. 43 ust. 1 ustawy nakładało na ministra obowiązek wydania zgody na polowanie przez cudzoziemca zawsze, gdy o taką zgodę zainteresowany bądź koło łowieckie, zwracali się. Przepis nie zawierał kryteriów, które uzasadniałyby odmowę. Propozycja PZŁ zmierza do tego, aby zgoda taka mogła być wydawana na wniosek podmiotów odpowiedzialnych za prowadzenie na terenie kraju gospodarki łowieckiej.

Propozycja skreślenia art. 44 ust. 4 uzasadniona jest faktem, iż delegacja ta budziła zastrzeżenia jej konstytucyjności. Dodatkowo sprawa szkodników łowieckich takich jak psy i koty została rozwiązana nowelizacją ustawy o ochronie zwierząt, natomiast jenot i norka amerykańska znalazły się na liście gatunków zwierząt łownych. Pozostałe szkodniki łowieckie - ptaki znajdują się na liście objętych całkowitą lub częściową ochroną gatunkową. Przepis ten stałby się zatem przepisem martwym, a zatem zbędnym.