2. Polowanie na zwierzynę grubą odbywa się, z zastrzeżeniem ust. 3, wyłącznie przy użyciu
myśliwskiej broni palnej o lufach gwintowanych i kalibrze minimum 5,6 mm oraz
stosowanych do niej naboi myśliwskich z pociskami półpłaszczowymi, które w
odległości 100 m od wylotu lufy posiadają energię nie mniejszą niż:
3. Na zwierzynę, o której mowa w ust. 2, z
wyjątkiem łosi i jeleni byków, dopuszcza się polowanie z broni o lufach
gładkich, z użyciem myśliwskich naboi kulowych.
4. Do wykonywania polowania na zwierzynę drobną, z
zastrzeżeniem ust. 5, używa się wyłącznie myśliwskich naboi śrutowych ze śrutem
o średnicy do 4,5 mm.
5. Na drapieżniki można polować używając
myśliwskich naboi śrutowych wymienionych w ust. 4 lub myśliwskich naboi kulowych
wymienionych w ust. 2 pkt 3, z uwzględnieniem ust. 3, oraz naboi myśliwskich z
pociskami pełnopłaszczowymi.
2. Za noc uważa się czas po upływie godziny po zachodzie
słońca do godziny przed wschodem słońca.
3. Myśliwy polujący w nocy obowiązany jest zachować
wyjątkową ostrożność, a w szczególności:
2. Przedstawiciel dzierżawcy lub zarządcy obwodu
łowieckiego wskazuje zwierzynę przeznaczoną do odstrzału.
2. Myśliwy, a w przypadku cudzoziemców myśliwy
będący przedstawicielem dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego, obowiązany
jest przedstawić pozyskane trofeum do oceny prawidłowości wykonania odstrzału.
Oceny dokonuje właściwy nadleśniczy przy udziale przedstawiciela dzierżawcy lub
zarządcy obwodu łowieckiego oraz przedstawiciela właściwego terytorialnie
zarządu wojewódzkiego Polskiego Związku Łowieckiego.
2. Upoważnienie jest drukiem ścisłego zarachowania i jest wydawane w dwóch egzemplarzach, po jednym dla myśliwego oraz dla dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego.
3. Myśliwy, przekazując do punktu skupu tusze zwierzyny pozyskanej na polowaniu indywidualnym, okazuje egzemplarz upoważnienia osobie prowadzącej punkt skupu.
§ 14. 1. Dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego prowadzi książkę ewidencji, w której zamieszcza się następujące dane:
1) imię i nazwisko myśliwego wykonującego polowanie indywidualne,
2) miejsce wykonywania polowania indywidualnego w granicach obwodu łowieckiego,
3) datę oraz godzinę rozpoczęcia polowania indywidualnego,
4) datę oraz godzinę zakończenia polowania indywidualnego,
5) gatunek oraz płeć zwierzyny pozyskanej na polowaniu indywidualnym.
2. Dane, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3, myśliwy potwierdza w książce ewidencji własnoręcznym podpisem przed rozpoczęciem polowania indywidualnego.
3. Dane, o których mowa w ust. 1 pkt 4 i 5, myśliwy potwierdza w książce ewidencji własnoręcznym podpisem niezwłocznie po zakończeniu polowania indywidualnego.
4. Dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego leśnego uzgadnia miejsce wyłożenia książki ewidencji z właściwym nadleśniczym.
5. Dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego polnego powiadamia właściwego nadleśniczego o miejscu wyłożenia książki ewidencji.
Rozdział 4
Polowanie zbiorowe
§ 15. 1. Polowanie zbiorowe jest
wykonywane z udziałem co najmniej dwóch współdziałających ze sobą myśliwych,
zorganizowane przez dzierżawcę lub zarządcę obwodu łowieckiego i prowadzone
przez wyznaczonego przez dzierżawcę lub zarządcę obwodu łowieckiego myśliwego,
zwanego "prowadzącym polowanie".
1a. Polowanie zbiorowe może być wykonywane z
udziałem zarówno naganki, jak i psów.
2. Polowanie zbiorowe nie może trwać dłużej niż od
wschodu do zachodu słońca.
§ 16. 1. Prowadzący polowanie jest
odpowiedzialny za jego przeprowadzenie zgodnie z przepisami oraz w warunkach
zapewniających bezpieczeństwo uczestnikom i otoczeniu.
2. Prowadzący polowanie przeprowadza je w sposób nie
powodujący szkód w uprawach.
3. Prowadzący polowanie może zlecić uczestnikom
wykonanie niektórych czynności związanych z polowaniem.
§ 17. Dzierżawca lub zarządca obwodu
łowieckiego powiadamia właściwego nadleśniczego oraz zarząd gminy o terminie
polowania na siedem dni przed jego rozpoczęciem.
§ 18. Nie wolno polować indywidualnie w dniu
polowania zbiorowego na terenie, na którym ma się ono odbywać.
§ 19. 1. Prowadzący polowanie lub
wyznaczony przez niego myśliwy przed rozpoczęciem polowania sporządza listę
naganiaczy, dokonuje odprawy naganki, informuje o warunkach polowania, zwłaszcza
o obowiązkach i sposobie zachowania się podczas polowania.
2. Osoby przyjęte do naganki należy otoczyć opieką, a w
czasie polowania sprawdzać ich obecność.
3. Organizujący polowanie zbiorowe oraz
prowadzący to polowanie odpowiedzialni są za zaopatrzenie w wierzchnie okrycie
naganiaczy, zapewniające dobrą widoczność naganiaczy przez myśliwych.
§ 20. 1. Prowadzący polowanie sporządza
listę myśliwych przed przystąpieniem do odprawy.
2. Polowanie uważa się za rozpoczęte w momencie
zakończenia zbiórki i przystąpienia do odprawy myśliwych.
§ 21. 1. Prowadzący polowanie w trakcie
odprawy myśliwych powinien:
1) poinformować, jaką zwierzynę, w jakiej ilości
przewidziano do odstrzału,
2) poinformować, komu powierzono
apteczkę,
3) omówić przewidziane sygnały i
obowiązujące zasady bezpieczeństwa, ze szczególnym uwzględnieniem aktualnych
warunków terenowych i atmosferycznych, oraz przekazać inne uwagi dotyczące
polowania,
4) sprawdzić dokumenty uprawniające do
udziału w polowaniu.
2. Po odprawie następuje losowanie stanowisk; numeracja
stanowisk zaczyna się od lewej flanki.
3. Prowadzący polowanie może nie brać udziału w
losowaniu stanowisk.
§ 22. 1. Na polowaniu używa się
sygnałów dźwiękowych oznaczających:
1) ruszenie naganki,
2) zakaz strzału w kierunku naganki,
3) koniec pędzenia i obowiązek
rozładowania broni.
2. Prowadzący polowanie:
1) ustala rodzaj sygnałów
oznaczających czynności, o których mowa w ust. 1,
2) może zarządzić pominięcie
pierwszego i drugiego sygnału jako niecelowych lub mogących wprowadzić w błąd
uczestników polowania; naganka rusza wówczas o godzinie określonej przez
prowadzącego polowanie, a warunki oddania strzału ustala się na podstawie § 46
pkt 3,
3) powinien, w przypadku, o którym
mowa w pkt 2, poinformować wszystkich uczestników polowania o tych zmianach i o
znaczeniu każdego sygnału,
4) jest odpowiedzialny za
rozprowadzenie myśliwych na stanowiska,
5) powinien każdorazowo, przed
rozprowadzeniem myśliwych na stanowiska, podać im miejsce lub kierunek zbiórki
po zakończeniu pędzenia.
§ 23. Na polowaniu zbiorowym obowiązują
następujące zasady:
1) myśliwy zajmuje stanowisko w
miejscu wskazanym mu przez rozprowadzającego, przy czym wolno mu wyłącznie
przesunąć się nie więcej niż trzy metry w prawo lub w lewo wzdłuż linii
myśliwych,
2) w czasie zajmowania stanowisk oraz
na stanowisku myśliwy powinien zachowywać się cicho i spokojnie,
3) po zajęciu stanowiska myśliwy
powinien nawiązać łączność wzrokową z myśliwymi na sąsiednich stanowiskach i
potwierdzić to widocznym ruchem ręki,
4) myśliwy pozostaje na stanowisku, aż
do sygnału oznajmiającego koniec pędzenia, z zastrzeżeniem pkt 5,
5) w sytuacji wymagającej niesienia w
nagłych wypadkach pomocy innym osobom, myśliwy, schodząc ze stanowiska, powinien
w miarę możliwości powiadomić o tym swoich sąsiadów oraz rozładować broń, z
zastrzeżeniem pkt 6,
6) zejście ze stanowiska z bronią
załadowaną jest dopuszczalne tylko w razie konieczności udzielenia pomocy osobie
zaatakowanej przez zwierzynę.
§ 24. 1. Na polowaniu zbiorowym na
zwierzynę grubą prowadzący polowanie może:
1) obsadzić myśliwymi stałe miejsca
przechodzenia zwierzyny, z uwzględnieniem warunków bezpieczeństwa,
2) wyznaczyć myśliwemu stanowisko
ruchome z boku lub tyłu pędzenia.
2. W przypadku określonym w ust. 1 pkt 2 myśliwy ma
prawo poruszać się wzdłuż wyznaczonego odcinka, z zastrzeżeniem, że nie wolno mu
zbliżać się do narożników na odległość mniejszą niż 50 metrów.
§ 25. 1. Myśliwy po zajęciu stanowiska
może strzelać do ukazującej się zwierzyny, pod warunkiem, że jego sąsiedzi
zajęli już stanowiska.
2. Myśliwy może strzelać do zwierzyny znajdującej się co
najwyżej w połowie odległości między stanowiskami.
3. Do zwierzyny znajdującej się bliżej stanowiska
sąsiada wolno strzelać dopiero po oddaniu przez niego dwóch nieskutecznych
strzałów lub po wyraźnym zasygnalizowaniu przez niego rezygnacji z oddania
strzałów lub drugiego strzału.
§ 26. Jeżeli są małe odległości między
stanowiskami myśliwych, prowadzący polowanie może zarządzić strzelanie tylko w
lewą stronę; ograniczenie to nie dotyczy stojącego na prawej flance.
§ 27. Prowadzący polowanie może zarządzić
oddanie pierwszego strzału do określonego gatunku zwierzyny lub zdecydować o
wyłączności strzału do określonego gatunku zwierzyny.
§ 28. 1. Myśliwy może zabrać ze sobą na
stanowisko psa.
2. Wszystkie psy użyte na polowaniu muszą być podczas
odprawy pokazane myśliwym biorącym udział w polowaniu.
3. Na polowaniu na zwierzynę grubą i zające:
1) pies powinien być trzymany na
otoku,
2) myśliwy może używać psa do
dochodzenia postrzałka tylko po zakończeniu pędzenia i za zgodą prowadzącego
polowanie.
§ 29. 1. Dochodzenie i dostrzelenie
postrzałka spoczywa na myśliwym, który go zranił.
2. Prowadzący polowanie powinien dopilnować obowiązku
dochodzenia postrzałka.
3. Prowadzący polowanie, na prośbę myśliwego, powinien
udzielić mu pomocy podczas dochodzenia postrzałka zwierzyny grubej.
4. Myśliwy dochodzący postrzałka nie może wymagać
przerwania polowania.
§ 30. 1. Myśliwy, który spóźnił się na
polowanie, może wziąć w nim udział za zgodą prowadzącego polowanie, nie
wcześniej niż po zakończeniu rozpoczętego pędzenia; nie może żądać powtórzenia
losowania stanowisk i zajmuje stanowisko według wskazania prowadzącego
polowanie.
2. Myśliwy powracający z poszukiwania postrzałka
powinien zatrzymać się w bezpiecznym miejscu; może włączyć się do polowania po
zakończeniu pędzenia i zgłoszeniu powrotu prowadzącemu polowanie.
3. Uczestnik polowania, który zamierza opuścić polowanie
przed jego zakończeniem, może to zrobić w przerwie między pędzeniami i po
powiadomieniu prowadzącego polowanie.
4. Do obowiązków prowadzącego polowanie należy
poinformowanie wszystkich uczestników o dołączeniu lub wycofaniu się uczestnika
polowania.
§ 31. Polowanie na zające odbywa się z
uwzględnieniem następujących zasad:
1) myśliwi rozstawieni są na linii i na flankach, a
naganka rozstawiona jest równolegle, naprzeciwko linii myśliwych,
2) jeżeli myśliwy lub myśliwi
spełniają w danym pędzeniu rolę naganki, obowiązuje ich bezwzględny zakaz
strzelania - broń mają mieć rozładowaną.
§ 32. 1. Polowanie zbiorowe uważa się
za zakończone z chwilą ogłoszenia zakończenia polowania przez prowadzącego
polowanie.
2. Prowadzący polowanie, po zakończeniu polowania,
sporządza protokół zawierający:
1) nr obwodu łowieckiego,
2) datę odbycia polowania,
3) wyszczególnienie gatunków zwierzyny
przewidzianej do odstrzału,
4) godzinę rozpoczęcia i zakończenia
polowania,
5) listę uczestników,
6) wyszczególnienie pozyskanej
zwierzyny,
7) sposób zagospodarowania pozyskanej
zwierzyny,
8) uwagi dotyczące przebiegu
polowania.
3. Prowadzący polowanie przekazuje protokół dzierżawcy
lub zarządcy obwodu łowieckiego, w terminie 7 dni po zakończeniu polowania zbiorowego.
4. Dla tusz zwierzyny pozyskanej na polowaniu zbiorowym nieprzeznaczonych na użytek własny myśliwego dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego wydaje świadectwo pochodzenia zwierzyny, będące drukiem ścisłego zarachowania.
5. Świadectwo pochodzenia zwierzyny wydaje się w dwóch egzemplarzach, z czego jeden dostarcza się osobie prowadzącej punkt skupu wraz z tuszami pozyskanej zwierzyny.
6. Wzór świadectwa pochodzenia zwierzyny stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.
§ 33. 1. Podczas polowania uczestnicy
polowania powinni podporządkować się poleceniom prowadzącego polowanie.
2. Jeżeli polecenia wydawane przez prowadzącego
polowanie bądź sposób prowadzenia przez niego polowania są sprzeczne z
obowiązującymi przepisami lub mogą zagrażać bezpieczeństwu otoczenia, myśliwy
może wycofać się z polowania, zawiadamiając o tym prowadzącego polowanie.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, myśliwy
zawiadamia dzierżawcę lub zarządcę obwodu łowieckiego w terminie siedmiu dni.
4. Dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego powinien
wyjaśnić, czy zostały naruszone zasady wykonywania polowania, i w przypadku
stwierdzenia nieprawidłowości - podjąć działania zmierzające do ich eliminacji.
Rozdział 5
Polowanie z ptakami łowczymi
§ 34. 1. Polowanie przy pomocy ptaków
łowczych może odbywać się indywidualnie lub zbiorowo.
2. Dozwolonymi metodami łowów z ptakami łowczymi są:
1) łowy indywidualne - z ptakiem
łowczym z rękawicy, z ptakiem łowczym z wolnego lotu, lotu towarzyszącego, z
czatowni, z konia, z podjazdu,
2) łowy zbiorowe - z ruchomą linią
sokolników.
3. Podczas łowów zbiorowych, w trakcie wykonywania pracy
przez jednego ptaka łowczego, wszystkie pozostałe współuczestniczące w łowach
ptaki muszą znajdować się na rękawicach sokolników i w tym momencie nie mogą być
użyte do łowów.
§ 35. 1. Podczas łowów sokolnik
obowiązany jest mieć przy sobie dokumenty określone w § 5 pkt 1 i 3 oraz
zezwolenie na łowienie zwierzyny przy pomocy ptaków łowczych.
2. Sokolnik może wykonywać polowanie przy pomocy ptaka
łowczego trwale zaobrączkowanego niezdejmowalną obrączką, której numer wpisany
jest do zezwolenia określonego w ust. 1.
Rozdział 6
Przepisy o zachowaniu bezpieczeństwa na polowaniach
§ 36. Myśliwy jest odpowiedzialny za
bezpieczne używanie broni i amunicji i zobowiązany jest do przestrzegania
następujących zasad:
1) używania tylko broni myśliwskiej
sprawnej technicznie,
2) przystrzeliwania broni co najmniej
raz w roku,
3) sprawdzania każdorazowo przed
załadowaniem broni, czy lufy nie są zatkane,
4) trzymania broni zawsze lufami
skierowanymi w górę lub w dół: podczas ładowania i rozładowania broni,
poruszania się w terenie, w czasie przerw w polowaniu, zajmowania miejsca w
pojeździe lub schodzeniu z niego i w innych podobnych okolicznościach -
niezależnie od tego, czy broń jest załadowana, czy rozładowana.
§ 37. 1. Przy przechodzeniu,
przejeżdżaniu lub przebywaniu w obwodzie łowieckim, w którym myśliwy nie ma
upoważnienia do wykonywania polowania, przy korzystaniu z publicznych środków
lokomocji oraz w czasie przebywania na terenie miast i osiedli broń myśliwego
powinna być rozładowana i znajdować się w futerale.
2. Przy przechodzeniu lub przejeżdżaniu przez tereny
zabudowane znajdujące się w obwodzie, w którym myśliwy wykonuje polowanie, broń
musi być rozładowana, bez konieczności chowania do futerału.
§ 38. 1. Na polowaniu zbiorowym broń wolno załadować dopiero po zajęciu stanowiska przed pierwszym pędzeniem.
2. Na polowaniu zbiorowym myśliwy może oddać
strzał do zwierzyny dopiero po zajęciu stanowisk przez jego sąsiadów.
3. Na polowaniu zbiorowym między pędzeniami
myśliwy musi usunąć naboje z komór nabojowych przed zejściem ze stanowiska.
Ponowne wprowadzenie nabojów do komór nabojowych może nastąpić dopiero po
zajęciu stanowiska w następnym pędzeniu.
3a. Po zakończeniu ostatniego pędzenia, przed
zejściem ze stanowiska, myśliwy musi broń rozładować.
4. Prowadzący polowanie powinien wyrywkowo sprawdzać w czasie przerw w polowaniu, czy myśliwi usunęli naboje z komór nabojowych, a po jego zakończeniu, czy myśliwi rozładowali broń.
5. Używanie optycznych przyrządów celowniczych na
polowaniu zbiorowym możliwe jest wyłącznie za zgodą prowadzącego polowanie.
§ 39. 1. Podczas przechodzenia przez
przeszkody terenowe, a w szczególności rowy, kładki, płoty, albo poruszania się
pojazdem, wchodzenia i schodzenia z ambony oraz podczas przerw w polowaniu
myśliwy powinien usunąć naboje z komór nabojowych broni.
2. W czasie poruszania się w terenie nierównym,
zakrzewionym, grząskim, śliskim, w głębokim śniegu, w momencie karcenia psa lub
odbierania od niego aportu, troczenia ptactwa broń musi być zabezpieczona.
3. Odłożona w czasie przerw w polowaniu broń musi być
rozładowana, znajdować się w pobliżu i w polu widzenia myśliwego oraz powinna
być zabezpieczona przed upadkiem.
§ 40. Zabrania się celowania i strzelania do
zwierzyny, jeżeli za nią lub przed nią znajdują się myśliwi lub inne osoby albo
zwierzęta gospodarskie, budynki lub pojazdy, a odległość nie gwarantuje
bezpieczeństwa strzału.
§ 41. 1. Celowanie do zwierzyny i
oddanie strzału jest dopuszczalne dopiero po osobistym dokładnym rozpoznaniu
zwierzyny oraz w warunkach gwarantujących skuteczność strzału i bezpieczeństwo
otoczenia.
2. Myśliwy może oddać strzał do zwierzyny znajdującej
się w odległości nie większej niż:
1) 40 m - w razie strzału śrutem lub
kulą z broni o lufach gładkich,
2) 100 m - w razie strzału kulą z
broni o lufach gwintowanych, przy wykorzystaniu otwartych przyrządów
celowniczych,
3) 200 m - w razie strzału kulą z
broni o lufach gwintowanych, przy wykorzystaniu optycznych przyrządów
celowniczych.
§ 42. 1. Na polowaniu zbiorowym
zabronione jest używanie przyspiesznika.
2. Na polowaniu indywidualnym naciąganie
przyspiesznika może nastąpić dopiero po dokładnym rozpoznaniu zwierzyny i
złożeniu się do strzału; jeżeli strzał nie nastąpił, broń należy zabezpieczyć
przed możliwością oddania strzału, a następnie zwolnić przyspiesznik.
§ 43. 1. Myśliwy nie może wykonywać
polowania w stanie wskazującym na spożycie alkoholu lub innych środków
odurzających.
2. Na polowaniu zbiorowym prowadzący polowanie nie
dopuszcza lub wyklucza z polowania osoby nie przestrzegające zasad określonych w
ust. 1.
§ 44. Myśliwy powinien zachować szczególną
ostrożność w posługiwaniu się bronią:
1) w terenie o ograniczonej
widoczności bądź w warunkach zmniejszających widoczność,
2) przy nasilonych pracach w polu,
pracach pielęgnacyjnych i eksploatacyjnych w lesie, przy zbiorze runa leśnego,
3) w sytuacji, gdy towarzyszy mu osoba
nie posiadająca uprawnień do wykonywania polowania, jest obowiązany pouczyć ją o
sposobie zachowania się na polowaniu.
§ 45. Myśliwy nie może oddać broni, nawet do
chwilowego potrzymania, osobie nie mającej upoważnienia do wykonywania
polowania.
§ 46. Na polowaniu zbiorowym:
1) nie wolno strzelać wzdłuż linii
myśliwych; za strzał wzdłuż linii myśliwych, zwany "strzałem po linii", uważa
się strzał, przy którym pocisk kulowy lub skrajne śruty wiązki przechodzą lub w
przedłużeniu przeszłyby w odległości mniejszej niż 10 m od stanowiska sąsiada,
2) nie wolno strzelać ze stanowiska na
linii myśliwych w kierunku stanowisk na flankach i ze stanowisk na flankach w
kierunku linii myśliwych, jeżeli odległość między tymi stanowiskami lub
ukształtowanie terenu nie zapewnia bezpieczeństwa,
3) nie wolno strzelać do poruszającej
się po ziemi zwierzyny w kierunku naganki, jeżeli naganka zbliżyła się do linii
myśliwych na odległość mniejszą niż 150 m w terenie otwartym, a na odległość
mniejszą niż 100 m - w terenie leśnym, z zastrzeżeniem pkt 4,
4) wolno strzelać do ptactwa w locie
w kierunku naganki lub w kierunku innych myśliwych, jeżeli strzał oddaje się w
górę pod kątem nie mniejszym niż 60o, a na linii strzału nie ma
gałęzi lub innych przeszkód,
5) nie wolno zajmować stanowisk w
rowach, wykopach i zagłębieniach terenu,
6) po zajęciu stanowiska myśliwy
powinien przyjąć pozycję stojącą lub siedzącą,
7) oddanie strzału następuje z pozycji
stojącej,
8) strzał kulą do zwierzyny jest
dopuszczalny na odległość nie większą niż 100 m, z zastrzeżeniem pkt 9 i 10,
9) strzał kulą do zwierzyny w kierunku
naganki jest dopuszczalny, z zachowaniem szczególnej ostrożności, na odległość
nie większą niż 40 m, z zastrzeżeniem pkt 10,
10) oddawanie strzału do zwierzyny
płowej w kierunku naganki może nastąpić tylko za zgodą prowadzącego polowanie, w
warunkach gwarantujących bezpieczeństwo,
11) oddawanie strzału między
poszczególnymi pędzeniami jest dopuszczalne za zgodą prowadzącego polowanie
tylko do zwierzyny postrzelonej lub chorej.
§ 47. Podczas polowania z łodzi tylko jeden
myśliwy może strzelać do zwierzyny, oddając strzał w bok lub w kierunku
przeciwnym niż osoby znajdujące się na łodzi.
§ 48. Jeżeli w polowaniu na dziki nagankę
stanowią jeden lub dwóch myśliwych podkładających psy, prowadzący polowanie może
zezwolić jednemu lub obu na strzelanie podczas pędzenia, w warunkach
zapewniających bezpieczeństwo.
§ 49. 1. W razie nieszczęśliwego
wypadku na polowaniu zbiorowym, prowadzący polowanie powinien przerwać polowanie
w celu natychmiastowego zorganizowania pomocy poszkodowanemu, a następnie:
1) udzielić pierwszej pomocy
poszkodowanemu,
2) zabezpieczyć miejsce i ślady
wypadku,
3) zorganizować transport
poszkodowanego do lekarza lub wezwać lekarza,
4) w miarę możliwości odtworzyć
okoliczności, w których zdarzył się wypadek, ustalić jego świadków i sporządzić
odręczny szkic sytuacyjny,
5) sporządzić protokół.
2. Jeżeli nieszczęśliwy wypadek powstał w związku z
użyciem broni, prowadzący polowanie powinien ponadto:
1) odebrać i zabezpieczyć broń sprawcy
i poszkodowanego,
2) bezzwłocznie powiadomić o wypadku
najbliższą jednostkę Policji,
3) ustalić numery stanowisk, jakie w
momencie zaistnienia wypadku zajmowali myśliwi, i zabezpieczyć kartki z numerami
stanowisk.
3. Protokół sporządza się w trzech egzemplarzach,
podpisanych przez prowadzącego polowanie oraz świadków wypadku.
4. Protokoły przekazuje się dzierżawcy lub zarządcy
obwodu łowieckiego, a w przypadku, o którym mowa w ust. 2 - również Policji.
Rozdział 7
Znakowanie
§ 50. 1. Znakowanie odbywa się za pomocą znaku podlegającego ścisłemu zarachowaniu.
2. Znak składa się z dwóch części, z których jedna jest zakładana w nacięcie wykonane pomiędzy kością skokową a ścięgnem Achillesa na tylnej kończynie, natomiast druga jest dołączana do narogów pozyskanej zwierzyny.
3. Konstrukcja znaku powinna uniemożliwić jego ponowne użycie.
4. Wzór oraz opis znaku stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia.
§ 50.a 1. Osoba prowadząca punkt skupu, do którego została dostarczona tusza zwierzyny pozyskanej na polowaniu indywidualnym, odnotowuje w upoważnieniu fakt przyjęcia tuszy.
2. Osoba prowadząca punkt skupu, do którego została dostarczona tusza pozyskanej zwierzyny, wydaje dokument stwierdzający przyjęcie tuszy, podlegający ścisłemu zarachowaniu.
3. Wzór dokumentu, o którym mowa w ust. 2, stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia.
4. Dokument, o którym mowa w ust. 2, wystawia się w trzech jednobrzmiących egzemplarzach, z czego jeden egzemplarz:
1) otrzymuje myśliwy, a jeżeli zwierzyna została pozyskana na polowaniu zbiorowym - osoba dostarczająca tusze do punktu skupu,
2) zatrzymuje osoba prowadząca punkt skupu,
3) podlega zbyciu, wraz z tuszą zwierzyny, dla której wydano ten dokument,
§ 50.b 1. Osoba prowadząca punkt skupu odmawia przyjęcia tuszy zwierzyny, jeżeli wraz z tuszą nie zostało okazane upoważnienie lub dostarczone świadectwo pochodzenia zwierzyny.
Rozdział 8
Przepis końcowy
§ 54. Rozporządzenie wchodzi w życie po
upływie 14 dni od dnia ogłoszenia z tym, że § 8 pkt 5 i 6 wchodzą w życie po
upływie trzech lat od dnia ogłoszenia.
ZAŁĄCZNIKI
ZAŁĄCZNIK NR 2 Wzór świadectwa pochodzenia zwierzyny (pominięty)
ZAŁĄCZNIK NR 3 Wzór oraz opis znaku służącego do znakowania tusz zwierzyny grubej (pominięty)
ZAŁĄCZNIK NR 4 Wzór dokumentu stwierdzającego przyjęcie tuszy do punktu skupu (pominięty)
Minister Ochrony Środowiska
