Zmodyfikowany projekt Statutu PZŁ wg propozycji NRŁ,
wykonany na podstawie propozycji członków PZŁ
przysłanych do redakcji serwisu www.lowiecki.pl


DZIAŁ III

ORGANY ZRZESZENIA, ICH ZADANIA I KOMPETENCJE


Rozdział XXIII

Postępowanie dyscyplinarne


Przepisy ogólne

§ 135

  1. Postępowanie dyscyplinarne przeciwko członkom Zrzeszenia - osobom fizycznym obejmuje:
    1. postępowanie dyscyplinarne prowadzone przez rzeczników dyscyplinarnych i sądy łowieckie - zwane dalej postępowaniem dyscyplinarnym,
    2. postępowanie porządkowe prowadzone przez organy koła i Zrzeszenia - zwane dalej postępowaniem porządkowym,
    3. postępowanie dyscyplinujące w trakcie wykonywania polowania.
  2. Sankcje dyscyplinarne wymierzane członkom Zrzeszenia - osobom fizycznym obejmują:
    1. kary dyscyplinarne,
    2. kary porządkowe,
    3. środki dyscyplinujące nakładane w trakcie wykonywania polowania.


Postępowanie dyscyplinarne

§ 136

  1. Odpowiedzialności dyscyplinarnej przed rzecznikami dyscyplinarnymi i sądami łowieckimi podlega członek Zrzeszenia, który popełnił przewinienie łowieckie podejrzany jest o popełnienie przewinienia łowieckiego lub czynów wymienionych w rozdziale X ustawy, a także ten członek Zrzeszenia, który usiłuje dokonać przewinienia łowieckiego, podżega do jego popełnienia lub pomaga w jego ich popełnieniu.
  2. Utrata członkostwa w Zrzeszeniu, po popełnieniu przewinienia łowieckiego, nie stanowi przeszkody do przeprowadzenia postępowania dyscyplinarnego.

§ 137

  1. Przewinieniem łowieckim członka Zrzeszenia jest działanie, bądź zaniechanie polegające na:
    1. naruszeniu obowiązujących przepisów ustawowych i wydanych na jej podstawie rozporządzeń właściwego ministra regulujące zasady łowiectwa polskiego;
    2. naruszeniu przepisów statutu lub innych uchwał organów Zrzeszenia;
    3. wykonywaniu polowania w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami i etyką łowiecką;
    4. umyślnym działaniu na szkodę Zrzeszenia lub dobrego imienia łowiectwa.
  2. Przewinieniami łowieckimi są także przestępstwa i wykroczenia wymienione w rozdziale X ustawy.

§ 138

Organy Zrzeszenia, koła łowieckiego oraz członkowie Zrzeszenia obowiązani są udzielać pomocy sądom łowieckim i rzecznikom dyscyplinarnym w wykonywaniu ich funkcji.

§ 139

  1. Nie wszczyna się postępowania dyscyplinarnego, jeżeli od chwili popełnienia przewinienia łowieckiego upłynęły 3 lata.
  2. Postępowanie dyscyplinarne umarza się, jeżeli nie zostało ono zakończone w terminie 3 lat od jego wszczęcia.
  3. Wszczęcie postępowania dyscyplinarnego przerywa bieg przedawnienia.

§ 140

Jeżeli wina obwinionego o popełnienie przewinienia łowieckiego nie budzi wątpliwości, szkodliwość czynu nie jest znaczna, obwiniony nie był do tej pory karany przez sądy łowieckie, rzecznik dyscyplinarny bądź sąd łowiecki mogą odstąpić od prowadzenia postępowania dyscyplinarnego, i sprawę przekazać zarządowi koła, a w przypadku członków niestowarzyszonych właściwemu zarządowi okręgowemu celem wymierzenia kar porządkowych.

§ 141

  1. Karami dyscyplinarnymi są kary zasadnicze i dodatkowe.
  2. Karami zasadniczymi są:
    1. nagana;
    2. zawieszenie w prawach członka Zrzeszenia na okres:
      1.  od 6 miesięcy do lat 3;
      2.  do zakończenia postępowania, o którym mowa w §142 ust.2;
    3. wykluczenie ze Zrzeszenia.
  3. Karami dodatkowymi są:
    1. pozbawienie prawa pełnienia funkcji w organach Zrzeszenia i koła łowieckiego na okres do lat 5;
    2. pozbawienie odznaczeń łowieckich w razie wykluczenia ze Zrzeszenia;
    3. zarządzenie ogłoszenia prawomocnego orzeczenia w miesięczniku "Łowiec Polski" lub łowieckich pismach regionalnych wydawanych przez Zrzeszenie, na koszt ukaranego.
  4. Sąd łowiecki może zobowiązać obwinionego do
    1. naprawienia wyrządzonej szkody,
    2. do przeproszenia poszkodowanego.

§ 142

  1. W przypadku skazania członka Zrzeszenia przez sąd powszechny za wykroczenia wymienione w rozdziale X ustawy lub warunkowego umorzenia postępowania karnego za czyny wymienione w przepisach tego
    Rozdziału ustawy, sąd łowiecki bez przeprowadzenia w postępowania u dyscyplinarnego ym wymierza mu karę zawieszenia w prawach członka Zrzeszenia na okres od 1 do 3 lat lub wykluczenie za Zrzeszenia.
  2. W przypadku wszczęcia przeciwko postawienia członkowi Zrzeszenia zarzutu przez organa ścigania w ramach postępowania karnego, bądź postępowania w sprawach o wykroczenia o przestępstwa lub wykroczenia wymienione w rozdziale X ustawy, zarząd okręgowy zawiesza rzecznik dyscyplinarny składa w sądzie łowieckim wniosek o zawieszenie go w prawach członka Zrzeszenia na okres do zakończenia postępowania.
  3. O wszczęciu postępowania, o którym mowa w ust. 2 członek Zrzeszenia zobowiązany jest powiadomić właściwy zarząd okręgowy.
  4. Od uchwały podjętej Orzeczenie sądu podjęte w trybie ust. 2 odwołanie nie przysługuje. jest natychmiast wykonalne, a ewentualne odwołanie do sądu łowieckiego II instancji musi zostać rozpatrzone w ciągu 6 tygodni od jego złożenia.

§ 143

  1. Postępowanie dyscyplinarne toczy się niezależnie od zawiesza się na czas postępowania karnego lub innego postępowania przewidzianego w przepisach odrębnych w stosunku do czynów, których dotyczą te postępowania.
  2. Postępowanie dyscyplinarne o przewinienie łowieckie umarza się w przypadku jeśli w sprawie o ten czyn umorzono postępowanie karne toczące się przeciwko danej osobie, lub zapadł wyrok uniewinniający przed sądem powszechnym, a czyn ten nie wypełnia znamion innego przewinienia łowieckiego.

§ 144

  1. W postępowaniu dyscyplinarnym obwiniony ma prawo korzystać z pomocy obrońcy, członka Zrzeszenia, który nie pełni funkcji w jego organach lub nie jest jego pracownikiem.
  2. Na rozprawach sędziowie i rzecznicy dyscyplinarni występują w strojach organizacyjnych z odpowiednimi dystynkcjami.

§ 145

Zasady działania rzeczników dyscyplinarnych i sądów łowieckich oraz tryb postępowania przed tymi organami określa Regulamin Postępowania Dyscyplinarnego w Polskim Związku Łowieckim uchwalony przez Naczelną Radę Łowiecką.


Sądy łowieckie

§ 146

  1. Sądy łowieckie powołane są do rozpoznawania w trybie dyscyplinarnym spraw osób fizycznych członków Zrzeszenia oraz byłych członków, o których mowa w §136 ust. 2.
  2. Sędziowie sądów łowieckich są niezawiśli i podlegają jedynie prawu.
  3. Sędziowie sądów łowieckich wydając orzeczenia kierują się wyłącznie zasadami prawa i etyki łowieckiej.
  4. Sądy łowieckie powoływane są:
    1. Główny Sąd Łowiecki - w składzie prezesa i od 15 do 25 sędziów Głównego Sądu Łowieckiego;
    2. okręgowe sądy łowieckie - w składzie prezesa i od 6 do 15 25 sędziów okręgowych sądów okręgowych;
  5. Sądy wydają orzeczenia w składach orzekających.

§ 147

  1. Postępowanie przed sądami dyscyplinarnymi jest dwuinstancyjne.
  2. Właściwym do rozpoznania sprawy w pierwszej instancji, za wyjątkiem przewidzianym w ust. 3 jest okręgowy sąd łowiecki.
  3. Sprawy członków Naczelnej Rady Łowieckiej, Zarządu Głównego, Głównej Komisji Rewizyjnej, Głównego Sądu Łowieckiego, Głównego Rzecznika Dyscyplinarnego i jego zastępców oraz członków Kapituły Odznaczeń Łowieckich rozpatruje Główny Sąd Łowiecki.
  4. W sprawach i osobom przewidzianym regulaminem postępowania, o którym mowa w §145 od orzeczeń i postanowień okręgowych sądów łowieckich przysługuje odwołanie do Głównego Sądu Łowieckiego, natomiast od orzeczeń i postanowień Głównego Sądu Łowieckiego podjętych w pierwszej instancji do powiększonego składu tego sądu.

§ 148

  1. Prawomocne orzeczenia i postanowienia sądów łowieckich mogą być wzruszane jedynie w drodze rewizji nadzwyczajnej lub wznowienia postępowania na zasadach określonych w regulaminie, o którym mowa w §145.
  2. Uprawnionymi do wniesienia rewizji nadzwyczajnej są Prezes Głównego Sądu Łowieckiego, Główny Rzecznik Dyscyplinarny i Przewodniczący Zarządu Głównego Zrzeszenia.

Rzecznicy dyscyplinarni

§ 149

  1. Rzecznicy dyscyplinarni prowadzą postępowania wyjaśniające oraz dochodzenie dyscyplinarne, a także wnoszą i popierają oskarżenia przed sądami łowieckimi o przewinienia łowieckie.
  2. Rzecznik dyscyplinarny, w zakresie wykonywania swoich funkcji jest niezależny i nie jest związany żadnymi poleceniami, które są sprzeczne z prawem, statutem lub uchwałami organów Zrzeszenia.
  3. Rzecznik dyscyplinarny podejmuje niezbędne czynności profilaktyczne mające na celu zapobieganie przewinieniom łowieckim, a w razie stwierdzenia nieprawidłowości w działaniu organów koła bądź Zrzeszenia informuje o tym organy sprawujące nad nimi nadzór.
  4. Przepis §147 ust. 3 w przypadku postępowania dyscyplinarnego prowadzonego przez rzeczników stosuje się odpowiednio.
  5. Zastosowanie przez organy Zrzeszenia lub koła w stosunku do osób fizycznych - członków Zrzeszenia - kar porządkowych przewidzianych statutem nie stoi na przeszkodzie wszczęciu postępowania dyscyplinarnego przez rzecznika, gdy uzna on, że przewinienie to jest znaczniejszej wagi.

§ 150

Powołuje się zespoły rzeczników dyscyplinarnych w składzie:
  1. Głównego Rzecznika Dyscyplinarnego - Główny Rzecznik Dyscyplinarny oraz 4 jego zastępców;
  2. okręgowych rzeczników dyscyplinarnych oraz od 1 do 4 9 ich zastępców.

Postępowanie porządkowe

§ 151

  1. Za dopuszczenie się przez członków Zrzeszenia - osoby fizyczne - wykroczeń przeciwko przepisom prawa łowieckiego, statutu, uchwałom organów Zrzeszenia i koła łowieckiego mogą być stosowane kary porządkowe:
    1. upomnienia;
    2. nagany;
    3. zawieszenia w prawach do wykonywania polowania na okres do jednego roku;
    4. zawieszenia w prawach członka koła na okres do jednego roku.
  2. Kary, o których mowa w ust. 1 wymierzane są w stosunku do członków koła przez zarząd koła, a w przypadku członków niestowarzyszonych - kary wymienione w ust. 1 pkt 1, 2 i 3 przez właściwy zarząd okręgowy.
  3. W stosunku do kół łowieckich dopuszczających się wykroczeń przeciwko przepisom prawa łowieckiego, statutu oraz uchwałom Zrzeszenia mogą być stosowane kary porządkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2.
  4. Kary porządkowe w stosunku do kół łowieckich stosuje właściwy zarząd okręgowy.
  5. Przed wymierzeniem kary zarząd koła, bądź zarząd okręgowy zobowiązane są wysłuchać zainteresowanego lub umożliwić mu w inny sposób zajęcie stanowiska.

§ 152

  1. W przypadku naruszenia zasad i warunków wykonywania polowania, w szczególności przepisów o zachowaniu bezpieczeństwa na polowaniu zbiorowym, prowadzący polowanie może stosować środki dyscyplinujące:
    1. upomnienie,
    2. wykluczenie z części lub całości polowania.
  2. O naruszeniu przepisów i zastosowaniu środków, o których mowa w ust. 1, prowadzący polowanie powiadamia zarząd koła, a w przypadku członków niestowarzyszonych bądź naruszenia przepisów na terenach ośrodków hodowli zwierzyny - właściwy zarząd okręgowy.
  3. Zarząd koła, a w przypadku członków niestowarzyszonych bądź naruszenia przepisów, o których mowa w ust. 1 na terenach ośrodków hodowli zwierzyny - właściwy zarząd okręgowy, niezależnie od środków wymienionych w ust. 1, władny jest zastosować kary porządkowe przewidziane w §151 ust. 1, lub na wniosek prowadzącego polowanie karę pieniężną nie przekraczającą 50% wysokości rocznej składki do koła a w przypadku członków niestowarzyszonych w wysokości 50% składki do Zrzeszenia.
  4. Od decyzji prowadzącego polowanie odwołanie nie przysługuje. Na wniosek zainteresowanych, zarząd koła władny jest wypowiedzieć się odnośnie zasadności nałożonych przez prowadzącego polowanie środków dyscyplinujących.

§ 153

O zastosowaniu kary porządkowej, o której mowa w §151 ust. 1 pkt 3 i 4 - prezes zarządu koła, a w przypadku członków niestowarzyszonych i kary, o której mowa w §151 ust. 1 pkt 3 - łowczy okręgowy, są zobowiązani powiadomić w terminie 14 dni właściwego okręgowego rzecznika dyscyplinarnego.

§ 154

Karę porządkową uważa się za niebyłą, a adnotacje usuwa się z akt osobowych członka po okresie dwóch lat od jej orzeczenia, a w przypadku określonym w §151 ust. 1 pkt 3 i 4 oraz §157 ust. 1 pkt 3 i 4 od jej odbycia.

§ 155

  1. Członek koła pełniący funkcję w organach koła może być, w przypadku gdy zachodzi uzasadnione podejrzenie naruszenie prawa łowieckiego, statutu lub innych przepisów organizacyjnych, zawieszony przez właściwy dla koła zarząd okręgowy w pełnieniu funkcji do czasu walnego zgromadzenia koła lub prawomocnego zakończenia postępowania dyscyplinarnego.
  2. Od uchwały podjętej w trybie ust. 1 odwołanie nie przysługuje. zawiesza tej uchwały, a odwołanie musi zostać rozpatrzone w ciągu 6 tygodni od jego złożenia.

§ 156

W stosunku do osób pełniących funkcję w organach koła, zarząd koła nie jest władny stosować kar porządkowych.

§ 157

  1. Za naruszenie zasad selekcji osobniczej samców zwierzyny płowej i muflonów oraz zasad postępowania z trofeami łowieckimi, właściwy zarząd okręgowy - na podstawie arkusza oceny sporządzanego przez komisje, o których mowa w art. 42d ustawy lub w przypadku pozyskania w obwodach łowieckich pozostających poza zarządem Zrzeszenia - na wniosek zarządu okręgowego właściwego dla miejsca pozyskania zwierzyny stosuje kary porządkowe:
    1. upomnienie,
    2. nagana,
    3. zawieszenie w prawach polowania na określony gatunek samców zwierzyny płowej na okres do lat 3 jednego roku,
    4. zawieszenie w prawach polowania na samce zwierzyny płowej na okres do lat 3 jednego roku.
  2. Przy wymierzaniu kar porządkowych zarząd okręgowy stosuje zasady ujęte w uchwale Naczelnej Rady Łowieckiej w sprawie zasad selekcji populacyjnej i osobniczej zwierząt łownych.
  3. Przepis §151 ust. 3 stosuje się odpowiednio.
  4. Wymierzenie kary porządkowej, o której mowa w §151 nie stoi na przeszkodzie wszczęciu przez rzecznika dyscyplinarnego postępowania dyscyplinarnego.
  5. Walne zgromadzenia kół łowieckich - w przypadku zwierzyny pozyskiwanej na terenie dzierżawionych obwodów łowieckich - oraz Zarząd Główny Zrzeszenia - w przypadku zwierzyny pozyskiwanej na terenach obwodów łowieckich zarządzanych przez Zrzeszenie - zobowiązani są podjąć uchwały dotyczące własności dysponowania trofeówami pozyskanej zwierzyny pozyskanych zgodnie z zasadami selekcji osobniczej.
Uzasadnienie do zmian
dokonanych przez redakcję
 

 
Nie podlegają odpowiedzialności przed rzecznikiem i sądami łowieckimi osoby, które popełniły przewinienie, ale te, które są o to podejrzewane. Równocześnie, po wyłączeniu czynów z rozdziału X ustawy z definicji przewinienia łowieckiego (patrz niżej), należy traktować je oddzielnie również w tym zapisie.
W naszej propozycji przestępstwa i wykroczenia z rozdziału X ustawy usunięte są z definicji przewinienia łowieckiego. Powodem jest to, że o ich zaistnieniu konstytucyjnie decyduje prokurator i sąd powszechny. Nie mogą dwa różne postępowania: powszechne i łowieckie rozstrzygać i karać równolegle za to samo przewinienie, albo sąd łowiecki zastępować sąd powszechny. Jeżeli sąd powszechny prawomocnie skarze za przestępstwo lub wykroczenie, to Zrzeszenie opiera sie na takim wyroku i postępuje zgodnie z innymi zapisami statutu. To co sąd łowiecki może robić, to w przypadku ujawnienia w ramach postępowania dyscyplinarnego naruszenia przepisów rozdziału X ustawy, to kierować sprawę do prokuratora, a sam rozważyć zawieszenie członkostwo obwinionego w Zrzeszeniu do czasu zakończenia postępowania karnego.

Dla uściślenia pkt.4, dodajemy do tego przewinienia słowo "umyślnie". Działanie nieumyślne i przy tak bardzo niezdefiniowanym pojęciu jak "działanie na szkodę" powinno być wyłączone z przewinienia łowieckiego. Przykladowo po tej zmianie, krytyce organów Zrzeszenia, artykułowanej w celu poprawy jego działania, nie można byłoby zarzucić działania na szkodę Zrzeszenia, a bez tej zmiany można by próbować.

W konsekwencji zmian do §142 niżej, taka karę należy dopisać w tym paragrafie.

Zapis bez naszej poprawki mógłby sugerować, że można zasądzić zamieszczenie ogłoszenia również w prasie regionalnej nie związanej ze Zrzeszeniem, albo dyskryminować inne ogólnopolskie pisma łowieckie. Orzeczenie dotyczy członka Zrzeszenia, więc publikowane powinnno być w prasie wydawanej przez to Zrzeszenie.
Wymierzanie kary przez sąd łowiecki bez przeprowadzenia postępowania zaprzecza roli sądu, który musi zważyć za i przeciw, dając obwinianemu prawo do obrony. Jeżeli sąd powszechcny skazał, to również najwyższa kara, wykluczenie ze Zrzeszenia, powinna móc być zastosowana.

Nie samo wszczęciwe postępowania, ale dopiero postawienie zarzutów powinno upoważniać ZO do zawieszenia członka w Zrzeszeniu. Przy obecnym zapisie wystarczy pomówienie, na podstawie którego właściwe organa rozpoczną postępowanie, a już należałoby zawiesić członka w Zrzeszeniu.
Ust.3, jako obowiązek donoszenia na samego siebie nie mieści sie w standardach państwa prawa, które nie dopuszczają jednoinstancyjności w żadnym przypadku, dlatego nie można obwinianego pozbawić możliwości odwołania się. Ponieważ z jednej strony złożenie odwołania nie powinno zawieszać uchwały ZO, to odwołanie musi zostać rozpatrzone w najkrótszym możliwym terminie.
W konsekwencji zmian wyżej, nie można prowadzić równoległego postępowania za te same czyny, dlatego postępowanie dyscyplinarne należy zawiesić, a obwinionego ewentualnie zawiesić, zgodnie z §142 ust.2.

W związku z pozbawieniem możliwości orzekania wobec przestępstw i wykroczeń ściganych i sądzonych przez państwowe organa sprawiedliwości, nie należy upodabniać sądu łowieckiego do sądów powszechnych, a wiec występowanie w togach powinno zostać zastąpione występowaniem w strojach organizacyjnych, podkreślających wewnątrzorganizacyjny charakter sądu.

Gdyby obszary okręgów zwiększały się np. do rozmiaru województwa, to 15 sędziów w okręgu może być za mało, dlatego proponujemy 25.

Z zapisu w projekcie wynika, że rzecznik mógłby być związany poleceniami, którym nie można zarzucić sprzeczności z prawem, statutem lub uchwałami organów Zrzesznia, a rzecznik jak i prokurator musi być niezależny od żadnych poleceń i dlatego odpowiednio poprawiamy ten zapis.

Gdyby obszary okręgów zwiększały się, to 4 zastępców rzeczników w okręgu może być za mało, dlatego proponujemy 9.

A w jaki sposób prowadzący polowanie w kole ma dochodzić z którego okręgu jest myśliwy niestowarzyszony, którego ukarał i w jaki sposób ma informować o tym zarząd okęgowy. To jest sprawa zarządu koła, aby taką informację do właściwego zarządu okręgowego wysłać.

Kara pieniężna bez umocowania ustawowego jest zawsze kara niekonstytucyjną i dlatego nie może być przywołana przez statut PZŁ.

Obarczanie prezesa koła obowiązkiem, który i tak zrealizuje sekretarz jest niepotrzebne i obowiązek taki może ciążyć po prostu na zarządzie koła.

Nie można obwinianego pozbawić możliwości odwołania się. Ponieważ jednak strony złożenie odwołania nie powinno zawieszać uchwały ZO, to odwołanie musi zostać rozpatrzone w najkrótszym możliwym terminie.

Proponowana kara do 3 lat zwieszenia w prawie do polowania byłaby niezgodna z §151 statutu, który określa dla kar porządkowych skalę do jednego roku zawieszenia. Jeżeli najwyższa kara zawieszenia w polowaniach jest jeden rok, to inny paragraf statutu nie może rozszerzać jej do 3 lat.

O zastosowaniu takiej kary informowany jest zgodnie z §153 okręgowy rzecznik dysyplinarny i może on prowadzić sprawę na podstawie §149 ust.5, nie potrzeba więc powtarzać tego jeszcze raz.

W kole powinna być uchwała o dysponowaniu każdych trofeów, nie tylko o tym pozyskanym zgodnie z zasadami selekcji osobniczej, bo inaczej co zrobić z trofeami pozyskanymi niezgodnie z tym zasadami? A własność trofeów jak i tuszy jest ustawowo koła.