|
|
|
Pytał: harap
Data: 20/12/2011
Publikacja: 21/12/2011
Pytanie: Proszę o wykładnię prawną par.1.2 Regulaminu Postępowania Dyscyplinarnego w PZŁ brzmiącego; cytuję: w sprawach nieuregulowanych niniejszym regulaminem można zastosować pomocniczo przepisy kpk, w świetle postanowienia OSŁ w Zielonej Górze Sygn.akt OSŁ 5/2010/2011 z dnia 2011-09-26 nakładającego 500 zł. grzywny na świadka.
Odpowiedź:
Stosowanie kary grzywny wobec świadka w sądzie łowieckim jest niedopuszczalne. Stosowanie pomocniczo przepisów kpk dopuszczone § 1 ust.2 Regulaminu postępowania dyscyplinarnego PZŁ nie może naruszać aktów prawnych wyższego rzędu, a więc przede wszystkim Konstytucji RP i ustaw. Poniżej rozwinę tylko aspekt dot. Konstytucji, ale prawnicy znaleźliby również przeszkody ustawowe karania grzywną świadka przez sąd łowiecki.
Art. 31 ust.2 Konstytucji stanowi, że każdy jest obowiązany szanować wolności i prawa innych. Nikogo nie wolno zmuszać do czynienia tego, czego prawo mu nie nakazuje. Każdy, a więc i sąd łowiecki. Ponadto, zgodnie z Art. 42 ust. 1 odpowiedzialności karnej podlega ten tylko, kto dopuścił się czynu zabronionego pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia. Żadna ustawa nie pozwala karać grzywną świadka w postępowaniu sądu łowieckiego. Interpretacja tych zapisów Konstytucji może mieć charakter tylko zawężający, a nie rozszerzający, jak np. przez czynienie analogii sądu łowieckiego do sądu powszechnego.
Przepisy Regulaminu postępowania dyscyplinarnego PZŁ nie mają rangi prawa w rozumieniu w/w przepisu Konstytucji, co bezpośrednio wynika też z Konstytucji, stanowiącej, co jest w Rzeczypospolitej źródłem prawa. Zgodnie z Art. 87 ust.1 Konstytucji źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. Nie jest więc źródłem prawa uchwała NRŁ w sprawie Regulaminu postępowania dyscyplinarnego PZŁ, a tym samym ten Regulamin nie może być podstawą do zmuszenia świadka, do zapłacenia grzywny. Grzywna nakładana na świadka wg kpk dotyczy świadka w postępowaniu karnym, wymierzana jest przez sąd powszechny i żadna ustawa nie upoważnia do karania w ten sposób świadka w postępowaniu wewnątrz-organizacyjnym przez sąd łowiecki.
Gdyby teoretycznie uznać, że pomocnicze stosowanie kpk na podstawie Regulaminu postępowania dyscyplinarnego PZŁ pozwala na stosowanie wszystkich bez wyjątku artykułów kpk przez sądy łowieckie, to czy areszt zastosowany wobec świadka, albo doprowadzenie przez policję też mogłoby być zarządzone przez sąd łowiecki? Czy areszty państwowe przyjęłyby takiego aresztanta, a policja doprowadzałaby go na rozprawy przed sądem łowieckim? A może PZŁ chciałby otworzyć własne areszty przy ZO i wprowadzić własną policję przy rzecznikach dyscyplinarnych? Nonsens i takim samym nonsensem jest karanie świadka grzywną.
W powyższym kontekście może paść pytanie, z jakich przepisów kpk można pomocniczo korzystać w postępowaniach sądów łowieckich. Odpowiedź na to jest prosta. We wszystkich sprawach, w których nie naruszane byłyby prawa i wolności obywatelskie zapisane w Konstytucji, ustawach i rozporządzeniach wydanych na podstawie ustaw. W praktyce oznacza to możliwość stosowania tylko tych przepisów kpk, które dotyczą procedury nie opisanej w Regulaminu postępowania dyscyplinarnego PZŁ oraz tych przepisów, które rozszerzają prawa i wolności członka PZŁ wobec nie ujęcia danej sprawy przez ten Regulamin. Przykładowo, jeżeli kpk daje prawo oskarżonemu do wglądu w akta postępowania i prawo do odpłatnego otrzymania ich kserokopii, to OSŁ czy GSŁ nie mogą odmówić do nich dostępu i wykonania kopii, jeżeli obwiniony w postępowaniu przed sądem łowieckim o to prosi.
|
|
|
|