szukajS - sady > zlatywanie się w jedno miejsce kaczek,
- sadlisty > zwierzyna obrośnięta tłuszczem,
- sadowić umieszczać ptaka łowczego na berle,
- sadzić > szybki bieg zwierzyny,
- sagalasówka > dawna broń myśliwska, z końca XVIII wieku,
- sak > rodzaj sieci do łapania ptaków,
- samopał > kłusownicza broń, działająca samoczynnie po potrąceniu przez
przechodzące zwierzęta,
- samura > locha,
- sarnina > dziczyzna z sarny,
- scypół > owłosiona, bogato ukrwiona skóra porastająca tworzące się
poroże jeleniowatych,
- sekundowanie > naśladowanie przez wyżła innego, który wystawia
zwierzynę,
- selekcjoner > myśliwy posiadający uprawnienia do wykonywania odstrzału
selekcyjnego,
- selekt > sztuka przeznaczona do odstrzału selekcyjnego,
- sęk > wyrostek na łopacie daniela i łosia,
- sfora > rzemień do prowadzenia psów gończych,
> kilka lub kilkanaście psów gończych,
- siać >duży rozrzut broni myśliwskiej,
- siąg > rozpiętość skrzydeł ptaków,
- sidło > kłusownicza pętla do łapania zwierzyny,
- siekaniec > używane zamiast śrutu drobne kawałki ołowiu lub innego metalu,
- sierść >uwłosienie zwierzyny,
> określenie zwierzyny płowej i dzików przy układaniu pokotu,
- sietnik > mający pieczę nad sieciami w dawnej służbie łowieckiej,
- siodło > biała plama po obu stronach grzbietu muflona,
- siuta > koza,
- skałka > w broni skałkowej, krzemień do krzesania iskier,
- skałkówka > dawna broń myśliwska, odpalana iskrą ze skałki,
- skarmiać > zużycie karmy do karmienia zwierzyny,
- skład > postawa strzelecka myśliwego,
- składać się > podniesienie broni do dołka strzeleckiego,
- składność broni > dopasowanie broni do myśliwego,
- skłuć > dobić kordelasem postrzałka,
- skłusować > pozyskać nielegalnie zwierzynę,
- skoki > nogi zająca,
> część nóg ptaka,
- skolenie > głos lisa,
- skrocz > kłus łosia, polegający na równoczesnym posuwaniu
obu lewych badyli, a następnie obu prawych,
- skrom > tłuszcz zająca i królika,
- skromny > tłusty,
- skrzekot > niepłodny mieszaniec cietrzewia i głuszca,
- skrzydła > flanki - ustawiane pod kątem prostym do linii myśliwych,
krańcowe stanowiska,
- słuchy > uszy dzika, zająca i królika,
- słupek > siad na tylnych skokach zająca lub królika,
- smuż > skóra zająca i królika,
- smycz > rzemień lub linka do prowadzenia psa przy nodze,
- sokolarnia > miejsce hodowli ptaków łowczych,
- sokolnictwo > układanie i polowanie z ptakami łowczymi,
- sokolnik > polujący z ptakami łowczymi lub je układający,
- solnik > lizawka,
- spadły > słaby wychudzony zwierz,
- spałowanie > zdzieranie zębami przez jelenie, łosie i daniele, kory z drzew,
- spłonka > część naboju myśliwskiego, służąca do zapalenia prochu,
- spudłować > nie trafić do zwierzyny,
- spust > język spustowy broni myśliwskiej,
- spuścić > zwolnić psa z otoku lub smyczy,
> zestrzelić lecącego ptaka,
- stanowić > zatrzymanie przez psy gonionego zwierza, dające możliwość
dojścia i oddania strzału myśliwemu,
- stanowisko > miejsce gdzie myśliwy oczekuje na zwierza,
- starka > samica ptaka wodząca młode,
- staśmienie wieńca > silnie spłaszczone tyki poroża jelenia,
- stawka > noga lisa i borsuka,
- stękanie > głos byka jelenia i łosia, przypominający stękanie,
- stopa > określenie powierzchni ziemi podczas polowania,
- stopka > zakończenie kolby broni myśliwskiej,
- stożek przejściowy > zwężanie się przewodu lufy za komorą nabojową,
- stójka > zatrzymanie się psa legawego, w charakterystycznej pozie,
przed zwietrzoną zwierzyną,
- strąbić > zwołać myśliwych za pomocą trąbki,
- stroik > wabik na ptaki,
- strugi > przednie siekacze zająca i królika,
- strychulec > krótko obcięty ogon wyżła niemieckiego,
- strzałowe > opłata za pozyskaną zwierzynę,
- strzelba > śrutowa broń myśliwska,
- strzelony > zwierz trafiony śmiertelnie,
- strzyc > obgryzać rośliny,
> nadstawiać uszu,
- strzyże > wąsy zająca,
- suka > samica psa, lisa, jenota lub borsuka,
- suknia > sierść zwierzyny płowej i dzika,
- sygnałówka > myśliwska, metalowa trąbka do grania sygnałów myśliwskich,
- syk > jeden z głosów cietrzewia, wydawany podczas toków,
- sylwetka > obrys zwierza,
- szabas > przerwa w tokach cietrzewia podczas wschodu słońca,
- szable > dolne kły dzika,
- szarak > zając,
- szarawary > długie włosy obrastające uda ssaków drapieżnych,
- szarża > atak dzika,
- szczecina, szczeć > włosy na ciele dzików,
- szczek > głos wydawany przez psy, lisy i sarny,
- szczenna > ciężarna suka,
- szczerbinka > część przyrządów celowniczych otwartych na lufie broni
myśliwskiej,
- szczotki > igły - piórka u nóg koguta głuszca w okresie godowym,
- szczuć > gonić zwierzynę chartami,
- szczwacz > układacz chartów i ogarów,
- szczwać > polować z chartami,
- szczwany > zwierz doświadczony, chytry,
- szczypce > dawniej kleszcze do łapania borsuków żywcem,
- szesnastak > jeleń byk o ośmiu odnogach na tykach,
- szesnastka > broń śrutowa, kaliber 16,
- szlak > droga, którą często ciągnie zwierzyna,
- szlakować > tropić zwierzynę,
- szlifowanie > czyhitanie, głucha pieśń - ostatnia zwrotka pieśni głuszca,
- sznur > trop wilka lub lisa,
- sznury > fladry,
- szpicak > samiec zwierzyny płowej w pierwszym porożu w kształcie szpiców,
- szpile > raciczki,
- szpilki > igły,
- szpony > palce ptaków drapieżnych, uzbrojone w pazury,
- sztucer > myśliwska broń kulowa,
- sztuka > pojedynczy zwierz,
- szyć > strzelać wiele razy,
- szdlarz > samiec jeleniowatych o porożu bez odnóg,
- szydło > ostre zakończenie tyk jelenia byka i kozła,
> tyka jeleniowatych pozbawiona odnóg,
- szyjka > najwęższa część łoża, służąca za uchwyt broni,
- szyna > połączenie luf broni myśliwskiej śrutowej lub kombinowanej,
- ściągać > wolne dochodzenie psa do zwietrzonej zwierzyny,
> zrywać strzeloną zwierzynę,
- ścinka > sierść zwierza obcięta kulą w miejscu trafienia,
- ślad > dawniej trop,
> znak pozostawiony przez zwierzynę, poza tropem,
- śladować > tropić,
- ślepia > oczy drapieżników,
- ślimy > rogi muflona,
- śrut > ołowiane kulki, stanowiące pocisk naboju śrutowego,
- śrutówka > myśliwska broń śrutowa,
- świeca > pionowy lot śmiertelnie postrzelonego ptaka,
> rakieta - skok zwierzyny płowej, rażonej strzałem na komorę,
- świece > oczy zwierzyny płowej,
- świst > głos wydawany przez wydry w okresie godowym,
> ostrzegawczy głos wydawany przez muflony, kozice i tchórze,
> odgłos skrzydeł przecinających powietrze,
- świstanie > głos wydawany przez słonkę w czasie ciągu,
szukaj
T- tabakiera > zakończenie ryja dzika,
- tabun > duże stado dzikich gęsi lub kaczek,
- talerz > lustro, chusteczka, serwetka - biała plama na zadzie jeleniowatych,
- tarzać się > kąpać się w piasku, dotyczy jeleni i dzików,
- tarzawisko > suche, piaszczyste miejsce, w którym tarzają się jelenie i dziki,
- tchórek > fretka,
- teriery > grupa psów myśliwskich, używana do polowań jako dzikarze,
płochacze i norowce,
- toki > gra godowa ptaków,
- tokowik > ptak, który pierwszy odzywa się na tokowisku,
- tokowisko > sadowisko - teren na którym ptaki odbywają gody,
- ton główny > korkowanie - trzecia zwrotka pieśni głuszca,
- trafić > ubić zwierzynę celnym strzałem,
- trąbka brzozowa > wabik na łosia,
- trelowanie > druga zwrotka pieśni głuszca,
- tresura > układanie psa myśliwskiego,
- trofeum > spreparowane części zwierzyny łownej,
- trojak > trójlufka,
- troki > pętle, rzemienne lub sznurowe, do noszenia ubitego ptactwa,
- trop > odciski stóp zwierząt na śniegu lub na ziemi,
- tropienie > śledzenie zwierzyny po tropach,
> dochodzenie postrzelonej zwierzyny,
- trop sfarbowany > trop farbującej zwierzyny,
- trop wejściowy > trop prowadzący do tropionego miotu,
- trop wyjściowy > trop prowadzący na zewnątrz tropionego miotu,
- trójlufka > trzylufowa broń myśliwska,
- tryplet > trzy celne strzały jednego myśliwego do różnych celów,
- trzebienie > usuwanie jąder ubitej zwierzynie,
- trzeszcze > bałuchy, blaski - oczy zająca,
- trzewik > skórzana, czasem gumowa nakładka na kolbę, służąca do
przedłużenia kolby lub amortyzowania odrzutu,
- trzymać > osaczenie zwierzyny przez psy myśliwskie,
- tumak > kuna leśna,
- turzyca > sierść zająca i królika,
> nazwa zajęcy i królików,
- tusza > ciało ubitej zwierzyny grubej,
- tuszka > ciało ubitej zwierzyny drobnej,
- tyka > główna część poroża jeleniowatych,
szukaj