|
|
|
|
Pytał: Adam Bojarski
Data: 13/12/2011
Publikacja: 15/12/2011
Pytanie: Na polowaniu zbiorowym w trakcie pędzenia pada kilka strzałów. Myśliwy A widzi ze swego stanowiska jak z lasu wybiega byk i łąką biegnie w jego kierunku, koledzy na sąsiednich stanowiskach nie mogą strzelać ze względu na brak kulochwytu. Myśliwy A oddaje strzał na 30m do biegnącego byka śmiertelny na nasadę karku po którym byk pada. Do momenty ustrzelenia byk pokonał biegnąc łąką dystans ponad 300m. W trakcie oględzin okazuje się, że byk był wcześniej strzelany przez myśliwego B, i ma wlot kuli na miękkie. Myśliwy B rości pretensje do byka. Prowadzący polowanie Łowczy Koła nie powołuje zespołu arbitrów lecz konsultując się z obecnymi na polowaniu Prezesem i Wice Łowczym Koła przyznają byka myśliwemu B twierdząc, że strzał myśliwego B był pierwszy śmiertelny. Myśliwy A nie zgadza się z tą decyzją powołując się na § 44 punkt 2 w którym jednym z kryteriów jest: „po 2 lub więcej kolejnych celnych strzałach kulowych - decydujący jest pierwszy strzał unieruchamiający zwierzynę lub uznany za śmiertelny”. Myśliwy A twierdzi, że jego strzał był pierwszym unieruchamiającym i śmiertelnym, zaś myśliwy B ranił śmiertelnie tego byka. Jak ocenić taką sytuację w myśl Rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie szczegółowych zasad i warunków wykonywania polowania oraz komu przypisać prawo do byka?
Odpowiedź:
Zgodnie z rozporządzeniem decydujący jest pierwszy strzał unieruchamiający zwierzynę lub uznany za śmiertelny.
Jest to zapis jednoznacznie przyznający byka myśliwemu B. Jego strzał był pierwszy, który uznany został jako śmiertelny. Warunki "unieruchamiający zwierzynę lub uznany za śmiertelny" są równoważne, co determinuje spójnik "lub" oznaczający alternatywę. Myśliwy A spójnik ten traktuje jak "i" (koniunkcja), jak gdyby oba miały być spełnione, co nie występuje w tym przepisie.
Przepis wymaga, że przy co najmniej 2 strzałach trafnych analizuje się pierwszy strzał, który trafił w zwierzynę, jeżeli ten strzał jest albo unieruchamiający zwierzynę albo uznany za śmiertelny, zwierzyna jest przyznawana temu strzelcowi. Jeżeli dany strzał nie jest unieruchamiający zwierzynę lub nie uznany za śmiertelny, to w ten sam sposób analizuje się strzał kolejny, itd., aż trafi się na strzał, który jest "unieruchamiający zwierzynę lub uznany za śmiertelny". W opisanej sytuacji strzałem takim był strzał na miękkie oddany wcześniej, niż strzał na kark.
Zwyczajowo, myśliwy B proponuje myśliwemu A zwrot naboju, ale ten zwyczaj pewnie już obumarł.
|
|
|
|
